Bibliografia publikacji pracowników
Państwowej Szkoły Wyższej w Białej Podlaskiej
Baza tworzona przez Bibliotekę Akademii Bialskiej im. Jana Pawła II.
Zapytanie:
ZESPÓŁ OSTREJ NIEWYDOLNOŚCI ODDECHOWEJ Liczba odnalezionych rekordów: 2
Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetl/ukryj etykiety | Wyświetlenie wyników w wersji do druku | Pobranie pliku do edytora | Nowe wyszukiwanie Streszczenie: Background. Severe traumatic brain injury (STBI) is an important issue in contemporary medicine and treatment strategies are still in need of improvement. The most dangerous complications of STBI are multiple organ failure and severe sepsis. As many as 80% of STBI patients with multiple organ failure have acute respiratory distress syndrome (ARDS). The need for better treatment strategies for STBI has led to investigations of the positive therapeutic effects of corticosteroids (CS). About 10 to 15 years ago research showed the inexpediency of CS in STBI therapy, but there were also contradictory findings showing their effectiveness. STBI is frequently followed by severe sepsis, which is not usually treated with CS. No scientific papers investigated the usage or non-usage of CS in patients with STBI followed by severe sepsis and ARDS. Objectives. The aim of the study was to investigate the influence of CS usage on treatment results in patients with STBI followed by severe sepsis and ARDS. Material and Methods. The study involved an analysis of the treatment results in 267 patients with STBI followed by severe sepsis and ARDS, who were treated with and without CS. Results. The study showed that patients' mortality decreased 1.24 times with CS use (500 mg/day of Solu-MedrolŽ for three days, followed by dose reduction by one-half every 3 days). Patients who took CS survived longer than patients without this treatment. The duration mechanical ventilation was shorter in patients who were treated with CS compared to the other group. Conclusion. Further research into CS use is needed to improve treatment strategies for STBI followed by severe sepsis and ARDS.
2/2
Nr opisu: 0000029433 Autorzy: Aleksander Olejnik, Mitro Korobko, Samvel Sawczuk, Anna Ślifirczyk, Tatiana Potupalowa. Tytuł pracy: Zaburzenia homeostazy tlenowej w przypadku eksperymentalnego ostrego zespołu niewydolności oddechowej u szczurów i ich korekcja z pomocą teofiliny i cytoflawinu Tytuł całości: W: Społeczne, środowiskowe i biologiczne zagrożenia zdrowia a kształtowanie zachowań prozdrowotnych / red. Małgorzata Tokarska-Rodak, Ryszard Markert Miejsce wydania: Biała Podlaska Wydawca: Wydawnictwo PSW JPII Rok wydania: 2014 Strony zajęte przez pracę: S. 104-109 ISBN: 978-83-61044-91-8 Charakterystyka formalna: rozdział w monografii polskiej Charakterystyka wg MNiSW: rozdział w monografii - j. polski lub innym poza kongres. Język publikacji: POL Liczba znaków: 14065 Liczba arkuszy: 0,35 Praca recenzowana Słowa kluczowe: zespół ostrej niewydolności oddechowej ; teofilina ; cytoflavin Uwaga: sygn. 15756 XVIII.11 CZYT. B ; 15757 XVIII.11 CZYT. B [sprawdź dostępność w katalogu AB] Streszczenie: Zespół ostrej niewydolności oddechowej jest zagrażającym życiu zapalnym uszkodzeniem płuc, charakteryzowanym rozlanym naciekiem i ciężką hipoksemią. Zespół ostrej niewydolności oddechowej powstaje na skutek bezpośredniego lub pośredniego uszkodzenia płuc. Pośrednie wpływy realizują się przez ogólny odczyn zapalny w przypadku chorób pozapłucnych. Wiadomo, że środki antyhipoksyczne pomagają zwalczyć objawy niedotlenienia. Wcześniej dla leczenia eksperymentalnego zespołu ostrej niewydolności oddechowej wykorzystywano korwitynę, która także ma właściwości antyhipoksyczne. Cel pracy polegał na porównaniu efektywności cytoflavinu i teofiliny w przypadku eksperymentalnego zespołu ostrej niewydolności oddechowej. Porównawcza analiza antyhipoksycznego efektu cytoflavinu i teoiliny przeprowadzona została na modelu zespołu ostrej niewydolności oddechowej u szczurów. Zbadano 40 dojrzałych szczurów średnio wrażliwych na niedotlenienie z masą 200 ą 15 gramów. W pierwszej grupie (20 szczurów) w ciągu czterech dni dootrzewnowo podawano cytoflavin w dawce 0,15 ml/kg, w drugiej (20 szczurów) w ciągu czterech dni dootrzewnowo podawano teofilinę w dawce 1 mg/kg. W ciągu eksperymentu u każdego szczura wyznaczano saturacje krwi tętniczej (SaO2) i żylnej (SvO2), zużycie tlenu VO2 i dostarczanie tlenu do tkanek DO2. wyniki: antyoksydacyjne działanie badanych substancji zmniejszało niedotlenienie. Dodatkowo także obserwowaliśmy antyoksydacyjne działanie cytoflavinu. Teofilina i cytoflavin mają wiarygodny efekt antyoksydacyjny i są skutecznymi środkami w walce z niedotlenieniem, spowodowanym zespołem ostrej niewydolności oddechowej, modelowanym w eksperymencie.