AB

Bibliografia publikacji pracowników
Państwowej Szkoły Wyższej w Białej Podlaskiej

Baza tworzona przez Bibliotekę Akademii Bialskiej im. Jana Pawła II.


Zapytanie: KZM
Liczba odnalezionych rekordów: 1



Przejście do opcji zmiany formatu | Wyświetl/ukryj etykiety | Wyświetlenie wyników w wersji do druku | Pobranie pliku do edytora | Nowe wyszukiwanie
1/1
Nr opisu: 0000029430
Autorzy: Małgorzata Tokarska-Rodak, Yauheni Tsishchanka.
Tytuł pracy: Patogeny przenoszone przez kleszcze zagrażające zdrowiu człowieka i profilaktyka chorób odkleszczowych
Tytuł całości: W: Społeczne, środowiskowe i biologiczne zagrożenia zdrowia a kształtowanie zachowań prozdrowotnych / red. Małgorzata Tokarska-Rodak, Ryszard Markert
Miejsce wydania: Biała Podlaska
Wydawca: Wydawnictwo PSW JPII
Rok wydania: 2014
Strony zajęte przez pracę: S. 89-103
ISBN: 978-83-61044-91-8
Charakterystyka formalna: rozdział w monografii polskiej
Charakterystyka wg MNiSW: rozdział w monografii - j. polski lub innym poza kongres.
Język publikacji: POL
Punktacja ministerstwa: 4.000
Liczba znaków: 39491
Liczba arkuszy: 0,98
Praca recenzowana
Słowa kluczowe: Borrelia Burgdorferi ; KZM ; Anaplasma phagocytophilum ; Babesia spp. ; Bartonella spp.
Uwaga: sygn. 15756 XVIII.11 CZYT. B ; 15757 XVIII.11 CZYT. B
[sprawdź dostępność w katalogu AB]
Streszczenie: Kleszcze zdolne są do transmisji wielu chorobotwórczych patogenów: bakterii Borrelia burgdorferi, Anaplasma phagocytophilum, Bartonella spp., Francisella tularensis, wirusa kleszczowego zapalenia mózgu, riketsji gorączek plamistych i pierwotniaków Babesia spp. Borelioza czy kleszczowe zapalenie mózgu (KZM) podlegają obowiązkowi rejestracji, natomiast występowanie anaplazmozy granulocytarnej, babesziozy i bartonellozy nie jest monitorowane i trudno ocenić rzeczywiste rozpowszechnienie tych chorób. Celem pracy jest analiza występowania chorób wywoływanych przez patogeny przenoszone przez kleszcze oraz omówienie zasad profilaktyki chorób odkleszczowych. W Polsce współczynnik zapadalności na boreliozę zmieniał się znacznie na przestrzeni ostatnich lat. W roku 2000 zapadalność na tę chorobę wyniosła 4,79 na 100 000, w 2010-23,6, a w 2013-33,2. Według danych PZH za rok 2013 w 8 województwach (podlaskie, małopolskie, warmińsko-mazurskie, śląskie, podkarpackie, opolskie, lubelskie, lubuskie) współczynnik zapadalności na boreliozę przekraczał wartość podaną dla kraju. Województwa podlaskie i warmińsko-mazurskie uznano także za rejon endemicznego występowania KZM, gdyż z obszarów tych pochodzi ok. 90% zachorowań. Współczynnik zapadalności na KZM dla kraju wynosi 0,59, zaś dla woj. podlaskiego 9,28, a dla woj. warmińsko-mazurskiego 3,66. Obszar występowania anaplazmozy granulocytarnej pokrywa się z obszarem występowania boreliozy. Anaplazmoza nie podlega w Polsce obowiązkowi rejestracji i z tego powodu trudno ocenić jak często występuje w populacji. Pierwszy przypadek anaplazmozy granulocytarnej stwierdzono w Polsce w 2001 roku i współwystępowało ono z zakażeniem B. burgdorferi. Kleszcze są wektorami chorobotwórczych dla człowieka gatunków Bartonella: B. quintana, B. henselae, B. vinsoni subsp. arupensis oraz B. vinsoni subsp. berkhoffi i zdolne są do transstadialnego przeniesienia patogenu.Wykazano współwystępowanie u ludzi przeciwciał dla B. burgdorferi i B. henselae . Odsetek kleszczy zakażonych Babesia spp. wynosi w różnych rejonach Lubelszczyzny od 0,5% do 5,4%. Do zakażeń F. tularensis dochodzi sporadycznie w wyniku wtarcia w uszkodzoną skórę tkanek kleszcza lub jego odchodów. W Polsce w kleszczach gatunków I. ricinus czy D. reticulatus stwierdzono obecność Rickettsii: R. raoultii, R. slovaca i R. helvetica. Obecność przeciwciał swoistych dla riketsji wykryto u pracowników leśnictwa. Obecność C. burnetti stwierdzono w różnych gatunkach kleszczy, jednak uważa się, że kleszcze pozostają przede wszystkim źródłem zakażenia wydalając bakterie z kałem na sierść ssaków, a zakażenie nie wymaga wektora. Kleszcze I. ricinus mogą być zakażone jednocześnie B. burgdorferi s.l. i A. phagocytophilum lub B. burgdorferi s.l., A. phagocytophilum, B. microti, czy też B. bu

  Wyświetl ponownie stosując format: Wyświetl/ukryj etykiety | Wyświetlenie wyników w wersji do druku | Pobranie pliku do edytora | Nowe wyszukiwanie | Biblioteka AB